Και η βλακεία έχει τα όριά της

Και η βλακεία έχει τα όριά της. Στην περίπτωση όμως της παρέλασης στο Δήμο Ζωγράφου μερικοί τα ξεπέρασαν υπερβολικά. Ως ανέραστες ξεμωραμένες γηραιές κυρίες διαμαρτύρονται γιατί τάχα ο Καλλίρης κατάργησε την παρέλαση ενώ στην ουσία έκανε ακριβώς το αντίθετο. Έδωσε το χρώμα και το περιεχόμενο που ιδιαίτερα στις μέρες πρέπει να έχει. Όπως ακριβώς τόνισε και ο μεγάλος αγωνιστής Μανώλης Γλέζος στις γιορτές μνήμης, στις μεγάλες εθνικές επετείους, αποδίδουμε τιμές με σεμνότητα , χωρίς τυμπανοκρουσίες και κραυγές.

Στην ουσία ο Καλλίρης με την απόφασή του να καταργήσει την εξέδρα και τα ταρατατζούμ άφησε εκτός οπτικού πεδίου τους – λίγους ευτυχώς - θεατρίνους που εκμεταλλευόμενοι την εθνική γιορτή επαιτούν για λίγη δημοσιότητα μπροστά στα Ηρώα και πάνω στις εξέδρες. Και είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που ανέβαιναν μέχρι πρότινος στην εξέδρα του Δήμου Ζωγράφου δεν θα είχαν και δεν έχουν κανέναν πρόβλημα να σταθούν διπλά και με τους πολίτες. Μόνο αυτοί που αρέσκονται στην επίδειξη και πιστεύουν στη λογική των παρελάσεων της χούντας και της Σοβιετίας περιμένουν πως και πως την ώρα να ανέβουν στην εξέδρα για να τους αποθεώσει το πόπολο. Άλλωστε ο Καλλίρης είχε στείλει το μήνυμα από τη γιορτή της 25^ης Μαρτίου, όπου μη μιμούμενος τον κάθε υπερφίαλο φαφλατά , έδωσε την ευκαιρία σε μια μαθήτρια, ένα νέο άνθρωπο, να μιλήσει αντί γι’ αυτόν. Τα δάκρυα λοιπόν όσων τάχατες πληγώθηκαν είναι μόνο κροκοδείλια.

Ας μάθουν λοιπόν όλοι οι Ελληναράδες που τους πήρε ο πόνος, αφού έπρεπε αυτή τη φορά να σταθούν δίπλα και στο ίδιο ύψος με τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους - τους ενοχλεί αυτό φυσικά αφού εκτός από τη μούρη, τις μεγαλοστομίες και την πνευματική τους γύμνια δεν έχουν τίποτε άλλο να επιδείξουν -  ότι οι αγωνιστές του 40 δεν καταλάβαιναν ούτε από εξέδρες ούτε από μπάντες. Η μεγαλύτερη απόδοση τιμής για όσους έδωσαν τη ζωή τους στις μεγάλες μάχες του Ελληνισμού ήταν, είναι και θα είναι το ήθος και η μαχητικότητα των απογόνων τους. Όσοι εμπορεύονται λοιπόν την εθνικοφροσύνη τους και πουλάνε πατριωτισμό διαγκωνιζόμενοι στις εξέδρες ζητώντας το χειροκρότημα, μάλλον προσβάλλουν παρά τιμούν τους νεκρούς της πατρίδας. Ποιοι άραγε είναι σήμερα επίσημοι και ποιοι ανεπίσημοι ; Και τελικά τι σημαίνει επίσημοι ; Ο πολίτης, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, είναι ανεπίσημος ;

Και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι οι διαμαρτυρόμενοι και τα πρώτα βιολιά στις διαμαρτυρίες οι τρόφιμοι της χούντας. Δεν είναι δυνατό να πρωτοστατούν σε διαμαρτυρίες οι υπηρέτες της χούντας και των φασιστικών καθεστώτων που εκτέλεσαν εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων των οποίων τη μνήμη τιμούμε την 28^η Οκτωβρίου. Είναι πέρα από κάθε λογική τα χουντοφασιστικά  απόβλητα να διεκδικούν θέση στις εξέδρες των παρελάσεων όπου οι πολίτες τιμούν ακριβώς όσους εναντιώθηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για να μην κυριαρχήσει ο φασισμός που αυτοί , οι όψιμοι πατριώτες , υπηρέτησαν την εποχή της δικτατορίας στη χώρα μας.

Η οργή του λαού για την κρίση και όλους όσους την προκάλεσαν, οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις, είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένες αλλά και επιβεβλημένες. Δεν γίνονται όμως ούτε με μπάντες ούτε σε εξέδρες. Και όπως είπαμε είναι ανήθικο και προσβλητικό για το λαό και τους νεκρούς του να πρωτοστατούν οι σκώληκες , οι κάνθαροι, οι άνθρωποι  της χούντας και οι κοινοί λωποδύτες τρόφιμοι των ανακριτικών γραφείων.

Καλό είναι λοιπόν , όσοι σήμερα σχεδιάζουν να δώσουν σε αυτά τα ερπετά άφεση αμαρτιών, να βρουν άλλους πιο ευφυείς τρόπους. Γιατί το να ισχυρίζονται ότι ο διασυρμός μιας ολόκληρης πόλης, οι κάθε λογής παρανομίες και καταχρήσεις , τα θαλασσοδάνεια και οι μίζες , οφείλονται στο γεγονός ότι αυτοί που τα έκαναν, οι γνωστοί τίμιοι δηλαδή,  παρασύρθηκαν οι καημένοι από μια κυρία που , όπως αυτοί οι ίδιοι γράφουν, έκανε βίζιτες στην εξουσία, είναι τουλάχιστον αφελές. Ας βρουν κάτι άλλο πιο πειστικό για να εξωραΐσουν το βρώμικο παρελθόν αυτών που μέχρι χτες κατήγγειλαν με ακατονόμαστες μάλιστα εκφράσεις. Εκφράσεις που έκαναν άλλους, όχι εμάς, να τους αποκαλούν οχετό. Σε τελευταία ανάλυση τι φοβήθηκαν ; Μη βγει ο τίμιος John από το κάδρο ; Αυτό αποκλείεται ότι και να κάνουν. Τον τίμιο John θα συνοδεύουν πάντα οι χαρακτηρισμοί και τα κοσμητικά επίθετα με τα οποία μέχρι πρότινος αυτοί οι ίδιοι  στόλιζαν.